Naar Bazas

Vanmorgen was t wat nevelig, dat hebben we hier nog niet gehad. Wat te lang blijven zitten voor t ontbijt ( onze andere pelgrim was al vertrokken) , dus wat laat weg. Wel een heel mooi pad door t bos, en langs n meertje. Het was wat bewolkt, maar niet koud, erg hoge vochtigheid. Onderweg zagen we enkele malen een Palombiere, in onze reisgids eufemistisch ‘duiventoren’ genoemd, dus wij al kijken: geen toren te zien. Wat blijkt: het zij lange bovenaardse gangen, gecamoufleerd met struiken en gras, soms wel 20 - 30 m lang. En nog lager, afgewisseld met loktorens. Het zijn helemaal geen dingen voor duiven, maar voor de duivenjacht tussen oktober en november. Er worden lokduiven ingezet om de houtduiven die dan gaan trekken te lokken , zodat ze goed uit de lucht geschoten kunnen worden.
Wat langere pauzes en rond 15 u inBazas om bij de toeristeninformatie de code voor de refugio op te halen: een kleine refugio in een oude jongensschool. Kleine keuken beneden, trap op en daar badkamer en n slaapkamer met 2 stapelbedden. Ons gezelschap werd dus al snel uitgebreid met n Fransman uit de buurt van Nantes, die de kustroute al eens gelopen had tot SJPdP en vandaaruit de Camino Frances. Hij twijfelt nu nog of hij weer de Frances gaat lopen, of toch de Camino del Notre.
De andere pelgrim is n Japanse ( ongeveer 70) uit de buurt van Tokio.
Na wasje de stad even bezocht en de toch wel aparte kathedraal. Met n plein ervoor vol met auto’s.
Was weer erg warm en zonnig intussen, ruim 30 graden.
Vic en ik zijn in de stad gaan eten, de andere 2 hebben ieder voor zichzelf gekookt.
Morgen weer verder